Sharkatag 2015

Op vrijdagochtend 10 juli staan Matisse en ik al vroeg aan de dijk bij Neeltje Jans, het is top drukte. Naast de boten die hier hun vaste opstapplaats hebben schuiven er diverse andere boten aan de kade. De reden: Sharkatag 2015. Bijna alle bekende offshore visboten uit de regio doen mee aan dit evenement, drie dagen om te vissen en een dag speciaal voor genodigden. Dan moet je denken aan media, dames en heren die actief zijn binnen de (sport)visserij en politici. Helaas voor hen bleek er op de woensdag te veel wind te staan, met de golven die dat met zich mee brengt bleek uitvaren niet mogelijk. De drie dagen daarna bleken wel redelijk tot goed te zijn om te varen, gelukkig voor de vissers die aan dit evenement deelnemen.

Helaas kon ik niet terecht op mijn favoriete boot, de Pirate 2 van Rene de Back, ik kon nog wel op de Big Marlin terecht. Deze is in het voorjaar van eigenaar gewisseld. Voorheen was dit de boot van zeeviscrack Dré Vriends, nu heeft Hans het stokje overgenomen van hem. Wanneer ik aan boord stap zie ik geen enkel bekend gezicht. Na een rondje bleken er veel vissers aanwezig die weinig tot geen ervaring met zeevissen hebben. Geen probleem natuurlijk, wij helpen ze wel op weg mocht dat nodig zijn. Als ik me omdraai loop ik zo tegen Mart van Est op, toch nog een bekend gezicht. Mart is een zeer sympathieke kerel met een berg zeevis ervaring in binnen-en buitenland. Hij is een van de vaste vissers die samen de “dinsdagploeg” op deze boot vormen. Met de dinsdagploeg ben ik al vaak de Noordzee op geweest, ontzettend gezellig en er valt veel te leren van deze heren. In de tijd dat mijn broer en ik nog wedstrijden visten bij de Edelkarper kwam ik Mart ook regelmatig tegen. Ook Mart staat vandaag bakboord, net als Matisse en ik, tussen ons in staan Nathan en zijn maat. Stuurboord ken ik niemand, hoewel er wel een bekend gezicht tussen staat, kan ik hem niet plaatsen. Later kom ik er achter dat het soortenjager Theo Modder is.

Alle boten zouden rond de klok van 9 uur uitvaren, maar wie vaker heeft deelgenomen weet dat als iedereen er is we meteen uitvaren. Om 8.45 uur was dan eindelijk iedereen aan boord en konden we vertrekken. De meeste boten bleven rond de kering liggen, daar was op donderdag immers goed gevangen. Gelukkig varen wij uit naar de ZBJ, een gebied waar de haaien gemiddeld iets groter zijn.

Na drie kwartier varen gaat het anker uit, maar daar gaat iets volledig mis en een paar minuten later blijkt er geen anker meer aan het touw te hangen. Na wat geprul en op en neer varen liggen we dan eindelijk op anker en kan er gevist worden. Binnen no-time liggen alle montages op de bodem en kan er gewacht worden op wat gaat komen. Het eerste uur gebeurt er niet veel. Daarna gaat het stilletjes aan beter en komen er diverse vissoorten aan boord.

Theo en ik hebben ieder een hengel bij voor het vissen op ruwe haai, een haaiensoort die steeds wat meer wordt gevangen in de Noordzee. Anders dan de gevlekte gladde haaien, welke de hoofddoel zijn voor dit evenement, hebben deze haaien weldegelijk tanden. Ze zijn dan ook beter op een stuk verse vis te vangen dan op een zagertje of zeepier zoals de gevlekte gladde.  Net als ik gooit ook Theo steevast een hengel op ruwe haai er bij, net als ik is hij ook nog nooit succesvol geweest, tot nu toe….. als ik Mart aan Theo hoor vragen of hij beet heeft weet ik dat er iets bijzonders aan de hand is. Theo heeft ondertussen zijn karperstokkie opgepakt en staat geconcentreerd af te wachten. Duidelijke tikken op zijn top verraden de ruwe haai die zijn makreel heeft opgepikt. Wanneer Theo als een zot zijn lijn strak begint te draaien lijkt het of de vis gevlogen is, tot er plots een aardige spanning op zijn lijn komt en de vis er nog aan blijkt te hangen. Na een leuke dril schuif Hans het net onder de haai, niet alleen de dag van Theo kan niet meer stuk, ook die van schipper Hans, hij heeft namelijk een ruwe haai aan boord, iets waar andere schipper ook van harte op hopen…. 

Ook ik ben blij dat ik er een in het echt zie, nu blijft het de moeite om er iedere keer weer een hengel bij te leggen. Theo neemt de felicitaties van harte in ontvangst en belt direct naar Pieter, ook een soortenjager en organisator van dit mooie evenement.

Na alle consternatie geef ik mijn buurmannen de tip Mart goed in de gaten te houden. Gooit Mart 10 meter uit, doe jij dat ook, gooit hij 20 meter moet je dat ook doen, verbaast kijken ze me aan, maar begrijpen goed dat Mart hier de meest ervaren visser is en onder het motto; beter goed gejat dan slecht bedacht zou ik het toch zeker doen!

Niet veel later bewijst Mart het toch maar weer, de eerste gladde is voor hem, de tweede ook en de derde verspeeld hij. En wij, wij niet, de gehele dag niet, niet eens een aanbeet, niemand…. Vingen we dan niets, jawel hoor en nog mooie vissen ook. 

Zo wist Matisse een paar dikke tongen te vangen, ook zijn achterbuurman deed dat. Nathan en zijn maat vingen mooie wijtingen en wat platvis. Stuurboord werd er van hetzelfde gevangen en zelf wist ik een mooi poontje te vangen. Mart wist naast zijn haaitjes ook wat andere vissen te vangen, Theo maakte het volgens mij allemaal niet meer zo veel uit, zijn buit voor vandaag was binnen… De mooie botten, wijtingen, platvissen en nog een mooi poontje waren niet de vissen waar we voor kwamen, maar het maakte wel dat we de gehele dag bezig geweest zijn. 

Zeker ook de minder ervaren vissers onder ons moeten het een leuke dag hebben gevonden, er waren immers aanbeten zat.  Toch hoorde ik nog een wat negatieve reacties over de haaien, maar dat blijft vissen natuurlijk. Hebben ze geen zin, hebben ze geen zin en vang je ze niet, tenzij je mart van Est heet…… Als je met de instelling gaat dat je een haai gaat vangen ga je al met de verkeerde instelling van huis natuurlijk, maar dat geldt voor iedere vissoort!!

Door de problemen met het anker waren we iets later begonnen met vissen, Hans maakte er dan ook geen probleem van wat langer te blijven. Als er langer wordt door gevist bestaat er een ongeschreven regel: ieder maakt zijn eigen plaats schoon en samen de rest van de boot, de schipper is immers ook blij dat hij naar huis kan! Mart en ik kennen die regel, Matisse, Nathan en zijn maat begrepen het snel en poetsten mee. Met een zuivere bakboordzijde en een niet geheel zuivere stuurboordzijde arriveerde we rond 17uur terug in de haven.

Met veel zon, gezelligheid, genoeg vis(helaas geen haai) en niet te vergeten een ruwe haai aan boord een mooie en zonovergoten dag achter de rug. Die haaien vangen we nog wel dit jaar…..

Martijn.