De vangstberichten uit de Europoort zijn niet echt denderend
te noemen, hier en daar een visje en op de ene stek wat meer dan op de andere.
We besloten vrijdagavond toch een poging te gaan wagen, bij laag water. Matisse
pikte me op rond de klok van 18.30 uur. Na het ophalen van het aas arriveerde we
om 20uur op de beoogde stek. De penhengel voorzien van een 30 grams dobber met
daar onder een flinke steekzager zou de baarzen uit de tent moeten lokken.
Mocht het binnen een klein uurtje niet lukken zouden we verkassen om zo de kans
te vergroten om tegen wat baarzen aan te lopen.
Opvallend was de aanwezigheid van enorm veel speldaas. Zij
hadden de aandacht getrokken van de scholenbaarsjes, overal opgejaagde visjes
en hier en daar wat springende baarsjes. Helaas zijn deze baarsjes niet het
formaat waar we achter aan zitten. Toch is er hier leven en dat heb ik de
laatste paar sessies niet mee gemaakt in dit gebied, gewoon een poging wagen
dus.
Uiteraard trokken de baarsjes naar hartenlust aan onze
dobbers, maar verder dan het afsnoepen van onze steekzagers kwamen ze niet.
Gelukkig heb ik aas gehaald voor twee sessies en hoeven we ons daar niet druk
om te maken, morgen zien we wel verder…..
Dan schiet de dobber weg, plop helemaal weg, grote baars zit
er dus ook! 21, 22, 23, lijn strak en aantikken, hangen! Altijd weer sta ik te
kijken van de felle tegenstand die vriend labrax levert, helaas is deze strijd
voor hem gestreden. Nog een kleine uitspatting en hij schuift tegen de kant.
Ergens in de veertig centimeter is hij toch wel een fotootje waard, daarna mag
hij zijn weg vervolgen.
De kop is er al snel af en de koek blijkt alles behalve op
te zijn, binnen een tijdbestek van 2 uur vangen Matisse en ik 9 baarzen, een
aantal worden er gemist en twee wisten zich van de haak te ontdoen. Nummer 10
vergist zich in het donker, nummer elf laat zich niet meer zien. Op een
enkeling na alle mooie maatse vissen met als topper een hoog gebouwde en dikke
vis van rond de 60cm. Deze roste direct na de aanslag meters lijn van de spoel
en gaf zich niet zomaar gewonnen, op en top sport!
In het donker geen aanbeten krijgen is toch vrij opvallend
aangezien de dobbervisserij vaak in het donker toch echt lonend kan zijn,
vandaag niet dus. Klagen doen we zeker niet, naast de vele aanbeten en de
gevangen baarzen was het weer gewoon voortreffelijk, ik kijk al uit naar
morgen!
Wanneer ik zaterdags mijn ogen open denk ik maar aan een
ding: aas bestellen. Gelukkig is de eigenaar van de hengelsportzaak een
gedreven dobbervisser en heeft hij bijna altijd aas op voorraad. Zo ook
vandaag. Het is een half uurtje later laag dan gisteren, we besluiten dezelfde
tijd te vertrekken. Vandaag is Bas mee, Matisse kan helaas niet.
De wind is 180 graden gedraaid, hierdoor is het kabbeltje
van gisteren veranderd in een vlakke luwte. Geen enkele jagende scholenbaars te
bekennen en het speldaas is ver te zoeken. Zal je altijd zien natuurlijk….
wanneer we een uur later nog geen beet hebben gehad neemt de twijfel toe.
Blijven zitten of verkassen? Aangezien de berichten over de Europoort niet
denderend zijn gokken we op enige activiteit in het donker.
Als even later het speldaas zich laat zien krijgt de burger
weer moed. Een grote forel die ver het water uitkomt is de eerste grote vis die
we zien. Wanneer het dan echt gaat schemeren staat Bas met een kromme hengel,
de eerste baars van vanavond. Niet veel later volg ik ook met een baars. De
beten komen niet in het tempo als gisteren, toch weten we er zeven te vangen,
het formaat vissen is wel een slag groter als gisteren. Het water kruipt steeds
verder tussen de blokken, langzaam aan gaat het nu echt hoog water worden. Als
ik de tijd even check zie ik dat het al tegen twee uur loopt, time flies when you're having fun.
Ik hoop komende week nog een gaatje te vinden, dan gaan we
weer even achter de baarzen aan, maar dat zal een kunstaas-sessie gaan worden.
Martijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten