Van alles wat!

Het is alweer een paar weken geleden dat ik iets geschreven en geplaatst heb. Hoe dat komt, drukte, altijd maar weer die drukte. Aan het vissen ligt het niet, ik ga er wekelijks op uit, soms wat vaker dan een keer…

De laatste tijd heb ik vooral met mijn dochter gevist. Ondanks dat ze nog maar zeven jaar is, heeft ze toch al enige ervaring met het vissen. Gelukkig heeft ze er veel plezier in. Vooral vissen in het donker vind ze super leuk. In de vakantie moet dat dan ook geen probleem zijn vroeg opstaan is toch geen must. We besluiten dus op paling te gaan vissen, maar dat vind ze toch even een vreemde vis, net een slang, maar dan niet gevaarlijk. Na het hoognodige te hebben bekeken op Youtube is ze om en gaat ze ervoor. Met een paling op de foto is het doel. Eerst moesten we nog even bij Coen langs, hij heeft een dikke karper gevangen en er meot een foto gemaakt worden. Benthe wilt uiteraard ook met de vis op de foto, niet zelf gevangen, maar wel een pracht foto!

Een langzaam stromend riviertje met mooie brede bermen biedt perfecte vismogelijkheden.

Beide nemen we een hengel voorzien van een dobber waar we ook nog een breekstaafje in kunnen doen wanneer het donker wordt. Benthe weet heel goed wat uitpeilen inhoud en zet de haak keurig tegen de grond. Ik leer haar dat we voor paling iets meer op de bodem moeten vissen en de dobber omhoog moeten schuiven, zo gezegd zo gedaan.

Het liep echter voor geen meter vanavond en haar allereerste palingavond leek in de soep te lopen. Toch was er zat te genieten, haar eerste vallende ster, eerste vleermuis en al die lekkernijtjes maakte de avond tot een hele mooie. Toen het tegen elven liep was het toch echt de hoogste tijd om te vertrekken. Terwijl mijn hengel al opgeruimd werd gebeurde het dan toch nog. Wat voorzichtige tikken op de dobber en even later een mooie wegloper. Benthe wist haar eerste paling te vangen en wat was ze trots!

Nu zit het mij zelf niet lekker als ik een vissoort niet te pakken krijg, tijd om eens serieus achter de paling aan te gaan. Bewapend met een koffertje, stoel, wormen en een matchhengel keerde ik terug. Helaas was de stek bezet en kwam ik terecht aan een kanaal in de regio. Nooit gevist dus eerst maar eens peilen. Al snel bleek er een steil talud te liggen geheel bestaand uit stenen. Net over het talud was de bodem schoon, aan de overkant exact het zelfde.

Om een lang verhaal kort te maken: ik heb in mijn leven nog nooit zoveel paling weten te vangen als in enkele sessies hier op het kanaal. Andere visser komen hier maar weinig, het is er immers niet echt gemakkelijk om te vissen. Hoewel ik best eens een visje mee naar huis neem ben ik echt geen broodvisser, zeker niet als de vis een beschermende status geniet, terug zetten die palingen dus!!

Opvallend waren de felle harde aanbeten die we geregeld kregen en die we keer op keer miste, en prikte de haak dan toch bleek de vis te groot om te landen. Tijd om andere vissoorten te belagen dus. Vermoedelijk waren het dikke snoekbaarzen, Bas had er immers al een leuke weten te vangen op zijn picker.

De eerste sessie wisten we ieder een aanbeet uit te lokken, maar helaas niet te verzilveren. De keer daar op ging ik terug met mijn broer. Na twee uur nog geen stootje gezien. De boot die door het kanaal voer schudde de snoekbaars voor even wakker en kreeg ik plots een aanbeet. De lijn rolde behoorlijk van de geopende molen. Na een seconde of dertig schatte ik dat het staartstukje van de voorn wel geheel in zijn bek zou zitten en zette de haak succesvol. Na een super mooi gevecht lande Jasper(niet geheel vakkundig, maar toch) een hele beste snoekbaars, Bam 85cm!

De eerste en de laatste week van de vakantie verbleven we in Zeeland en Zeeland staat voor mij gelijk voor zeebaarzen. Helaas speelde de wind beide weken parten en bleven er maar heel weinig uurtjes over om mijn favoriete stekken te bevissen. De eerste avond miste ik een baars, jammer, maar snel ving ik een andere vis, een vis die ik in Nederland nog nooit wist te vangen: een lipvis. Met zijn 35cm geen hele grote, maar wel een hele leuke om te vangen. De laatste avond kwam Joran nog langs om een avondje met kunstaas op zeebaars te vissen. Na honderden worpen stond de teller bij beide op een scholenbaarsje.

De eerste avond van de tweede week bleek de wind nog redelijk mee te vallen. Joran kwam langs om samen te smijten op zeebaars. Wederom was het weer geen succes deze keer. Het valt dit jaar toch al wat tegen met de zeebaars vangsten. Niet alleen bij ons, maar ook andere vissers hebben er last van. Overbevissing?

Aan het einde van de week was de wind gaan liggen prima om Benthe kennis te laten maken met het zeebaars vissen. Haar eigen werphengel werd voorzien van een 20 grams dobber en een zager. De eerste vis die Benthe beet kreeg was overduidelijk een zeebaars. Helaas wist ze de vis niet uit de blokken te houden met lijnberuk tot gevolg. Bij de tweede vis ging het wat beter, maar ook deze werd dan toch net niet geland. Ik stond erbij en keek er na. Verder dan een slijmvis ben ik helaas niet gekomen. Een klein visje, maar wel zeldzaam en nog niet op mijn lijstje!

Gelukkig heb je dan nog de Europoort en heb ik een plekje waar bijna altijd wel wat te vangen is. Joel, een vismaat waar ik 15 jaar geleden al mee op avontuur ging in Frankrijk wilde ook wel eens een zeebaars vangen. Na een moeizame start sloeg hij een gat in de lucht toen zijn dobber verdween. Snel terug gooien en even de tijd gunnen om het aas naar binnen te werken gaf ik als advies. Niet veel later lande hij een mooie baars van achter in de 40cm. Toen het helemaal donker was begonnen de baarzen ineens te azen. Joel ving er twee, Matisse ving er ook twee en ik wist er vijf te landen. Matisse wist met een pracht exemplaar van 73cm zijn PR scherper te stellen. helaas hdden we de camera vergeten en moeten we het doen met een telefoontje. jammer genoeg zijn er dan ook een aantal foto's niet erg goed gelukt, maar dat zal de pret niet drukken...

Ondertussen zijn we al weer aan het werk en kunnen we weer iets minder gaan vissen. Niet getreurd, we gaan immers nog ieder week en brengen weer geregeld verslag uit….

Martijn.