Na het uitbrengen van de eerste twee succesvolle boeken over
het bootvissen op de Oosterschelde en de voordelta zijn Nico en Wim(de kleine
bootvisser) nu bezig met de voorbereidingen voor hun nieuwe boek. Dat zal gaan over
het vissen op de Westerschelde. De veelzijdigheid van de Westerschelde moet
zeker genoeg schrijfmateriaal opleveren als je het mij vraagt.
Nu hebben Nico en Wim veel ervaring op het zoute water, maar
om een beetje op weg geholpen te worden hebben ze de hulp van Hank ingeroepen.
Hank is eigenaar en schipper van de Wiesje, een prima catamaran speciaal
ingericht voor het vissen op het zoute water.
Vandaag voeren we uit met 10 vissers, Wim nam de taak als fotograaf op
zich en Nico moest helaas werken vandaag(sorry Nico, maar je hebt wat gemist…)
Als ik rond de klok van 7.30 arriveer aan de binnenhaven van
Vlissingen weet ik niet goed waar ik moet zijn. Na een extra rondje zie ik een
paar vissers wachtend op de kade, daar zal ik moeten wezen. Vandaag ben ik
alleen, gelukkig zie ik in ieder geval een bekend gezicht, Peter Dohmen een
zeer ervaren zeevisser en hoofdredacteur van diverse visbladen. Het ploegje
vandaag is wat gemengd, half Belgisch en half Nederlands.
Om 8uur vertrokken we
dan richting de eerste stek. De visserij vandaag zal een beetje divers worden,
wat plat- en rondvis en een paar uurtjes haai.
Toeval of niet vandaag hebben we een Nederlandse
kant(stuurboord) en een Belgische kant(bakboord) op de boot, alleen Paul durfde
het aan om naast de ervaren Belgen plaats te nemen. Met mijn 37 jaar bleek ik
vandaag toch de jongste aan boord te zijn, hoewel ik al 20 jaar zee ervaringen
op heb gedaan vielen die in het niet bij de andere vissers. Ik overdrijf niet
wanneer ik zeg dat twee deelnemers toch wel over de 80 jaar heen gaan, twee
echte zeevissers! Daarnaast dan ook nog Peter en haaientemmer Koen de Bievre.
Hank nam nog even de dag planning door, in de ochtend
proberen we platvis en wijting en in de middag een paar uurtjes haai, beide erg
leuk om te doen, maar de haaienvisserij is toch meer mijn visserij. Na een
voorspoedige tocht zakte het anker en kon er gevist worden. Ik koos voor een
onderlijn van drie stalen afhouders met daar tussen loodjes van 8 gram om alles
goed tegen de bodem te houden, voorzien van een haakje 4. Het zijn geen
onderlijnen om snel mee te vissen, maar wel om het aas secuur tegen de bodem
aan te bieden. Snel vissen is vandaag ook niet nodig, het is immers geen
wedstrijd, maar een gezellig onder onsje met als doel wat informatie en foto’s
bij elkaar te scharrelen. Al snel kreeg ik de eerste aanbeten, Hank werd er
helemaal zenuwachtig van en opperde me om snel op te draaien. Aangezien ik drie
haken vol wilde hebben besloot ik om het boeltje maar te laten liggen, plots
begon het overal aan boord rumoerig te worden. Weet ik veel dat met de eerste
vis ook de koffie geschonken wordt, snel binnen draaien dus. De schar leverde
een heerlijke tas koffie op.
Hier en daar kwamen wat scharren, wijtingen en wat bot naar
boven, maar echt los ging het niet. Verkassen naar de tweede stek leverde ook
niet veel meer op. In eerste instantie werd er gesproken om dan maar wat eerder
naar de haaienstek te gaan, maar daar stroomde het nog wat hard. Hank wilde nog
even, om de tijd te doden, een andere stek aandoen, een stuk ondieper dan de vorige
twee stekken. Hier ging het even helemaal los, regelmatig trokken we dan ook
twee of drie vissen tegelijk naar boven, alle weer schar, wijting en bot. Het
was een groot feest! Toch bleef ik even wat achter met de vangsten en besloot
het wat subtieler aan te pakken. Onverzwaarde afhouders van 0.6mm draadstaal
met een haakje 6. Om het geheel toch goed tegen de bodem te krijgen gaf ik
behoorlijk wat lijn. De wissel bleek te werken en de toppen stonden regelmatig
weer te trillen.
Langzamerhand werd
het dan toch weer tijd om richting de haaien te vertrekken, mochten we nog een
serieuze poging willen wagen konden we maar beter vertrekken. De reistijd
gebruikte ik om mijn vertrouwde haaienlijntjes te monteren, dezelfde als de
verzwaarde scharlijnen, maar dan wat steviger geknoopt en een grotere haak.
Groot is bij mij toch nooit groter dan een maatje twee, groter hoef je echt
niet te gaan, als het maar een stevige haak is. Naast deze hengel besloot ik
nog een hengel voorzien van een stuk makreel bij te leggen, zo maak je kans op
een ruwe haai, een andere soort die tot wel 180cm kan worden. Het zou wat zijn
als we het geluk hebben… Op deze stek ligt ergens een mooi wrakje, hopelijk zit
daar wat extra vis en met een beetje geluk vangen we wel een gulletje. Peter
kon het wrak prima aanwerpen, hij ving geregeld een mooie steenbolk, de gul kon
dus niet ver weg zijn.
Plots was het Paul die de eerste haai aan zijn haak kreeg.
Na een leuke dril kon hij de felbegeerde Noordzeekanjerbadge-waardige gladde
haai beetnemen. Met zijn 91 cm een geweldig mooie vis. Daarna werden de
vangsten beduidend minder, maar wijken van mijn hengel is er tijdens het
haaivissen niet bij. Voor je het weet slaat je top krom en moet je aan de bak. Sta
je dan niet bij je hengel is de haai gevlogen, al dan niet met een deel van je
onderlijn nog in zijn bek.
De haaien zaten er dus en vaak heb ik dan het geluk er ook
een te mogen vangen. Vandaag bleef het lang uit, maar plots een flinke aanbeet
die direct mijn top helemaal krom trok. De hengel lag al op schoot voor als dit
zou gebeuren, de dril kon dus direct beginnen. Het stevige gebonk verraden een
beste vis. Geregeld deed de slip prima zijn werk. Een flinke weerstand deed ons
vermoeden dat Peter vandaag zijn tweede Noordzeekanjerbadge uit kon gaan
reiken, maar daarvoor kwam deze dame twee cm te kort. Aan de onderste haak
bleek ik nog een leuk net maats gulletje te hebben hangen, maar deze kon helaas
net niet mee in het schepnet en viel terug in het water. Geen nood, de buit was
immers binnen.
Het laatste uur was erg mager, niemand klaagde daar meer
over. Iedereen had zijn vis gevangen, twee haaien aan boord, prachtig weer en
een flinke dosis gezelligheid maakte deze dag tot een van de betere visdagen,
wat hebben we toch een heerlijke hobby.
Met dank aan Nico en Wim( http://dekleinebootvisser.blogspot.nl/
), alle mede vissers en natuurlijk aan Hank, geweldig goed gezorgd en als
toetje een kilootje slibtong de man….
Martijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten