Gepen aan de Oosterschelde!

De jeugd heeft de toekomst, toch? Daarom neem ik ze graag mee naar het water. Zaterdag 28 juni organiseerden wij een jeugddag die in het teken stond van het zoute water. Samen met een ander bestuurslid van onze plaatselijke hengelsportvereniging organiseerde wij deze geepavond. Geep is betrekkelijk gemakkelijk te vangen en visueel is het een super sportvis. Met zijn acrobatische capriolen weet hij menig kinderen te enthousiasmeren. Dit vinden ze echt gaaf, of vet, hoe zeg ik dat ook al weer?? 

Naast een paar volwassenen zijn er vandaag 7 kinderen bij. Op mijn dochter na hebben ze geen van alle ooit een geep gezien, laat staan gevangen. Sommige hebben hun huiswerk goed gedaan, zij weten al wat over het vissen op geep en hebben ook de juiste spullen bij. Andere hebben wat kleine aanpassingen nodig en zijn dan ook snel klaar om te vissen. Een stripje zalmhuid dient als aas. Dit blijft goed hangen, ook na een aanbeet, en werkt prima. Zelf heb ik nog wat kweekzagertjes gehaald, je weet maar nooit…. Mijn hengel heb ik thuis gelaten, aan vissen kom ik toch niet toe. Hier en daar mee kijken, aanpassen, ontwarren, knopen en hopelijk ook nog onthaken, ik heb mijn handen wel vol vandaag. Op de achtergrond staat natuurlijk wel mijn spinhengel te wachten op enige actie. Misschien komt er nog wat makreel of een paar zeebaarzen voorbij.

Een mooie bruinvis zwom niet ver uit de kant, we konden hem goed zien. Zou hij of zij ook op zoek zijn naar de gepen? Hoewel het erg mooie vissen zijn om naar te kijken heb ik liever dat hij weer omdraait.

Wanneer iedereen staat te vissen ga ik het rijtje af, de dobbers zijn overal wel in orde, de onderlijnen daar in tegen kunnen wat verbeterd worden. Gelukkig zitten er genoeg reservelijnen in mijn koffertje. Dan daar de eerste voorzichtige beet, een beetje geprul met het aas en weg geep. Daarna nog een keer. Totdat het een half uurtje later raak is, iedereen in rep en roer! 

Het is natuurlijk ook spannend als er een vis boven het water uit springt. Het is een klein geepje toch valt er wel het een en ander over te vertellen. Vooral de lange bek met vele kleine scherpe tandjes en de groene schubben blijken op te vallen bij de vissertjes. De haak zit er maar net in, die kan dus gewoon weer terug. In de anderhalf uur daarna vangen ze op een na allemaal een of meerdere gepen. De meeste kunnen terug, andere hebben te diep geslikt en gaan door als aas. Kunnen ze gelijk eens naar de groene graten kijken.

Dan komt er de klad in, er is geen geep meer aan te zetten tot een aanbeet. Dan wordt het onrustig. Gelukkig kunnen we altijd nog op krabben gaan vissen. Dat is heel simpel: een touwtje, al dan niet voorzien van een haak met daaraan een stuk geep. Die hang je in het water en wacht tot een krab er van komt eten. Die laat je even doen en dan haal je hem voorzichtig op. Peuren heet dat! Wat een lol hebben ze dan weer ineens, de hengels worden vergeten. Een paar krabben worden bewaard om eens nader te bekijken, de rest gaat terug.

Het loopt al tegen zeven uur aan, het wordt frisser en op de achtergrond komen de regenwolken dichterbij. Ook de vangst is niets meer, een goed moment om de spullen op te ruimen en te vertrekken. Het was een erg mooie dag, de jeugd ving de vis, de begeleiders konden hun hengel ongedane zaken weer opbergen. Mijn spinstok stond onaangeroerd op de plaats waar ik hem begin van de middag gezet had. Geen nood, die komt nog wel aan de beurt.

Vanavond is het voetbal Nederland-Mexico, ik ben benieuwd. Daarna rijdt ik snel naar het water, kijken of ik nog een karper op de pen kan krijgen, druk zal het niet zijn neem ik aan.

Martijn.