Vrijdagavond 6 juni het is dan zover, vanavond ga ik voor de
eerste keer zeebaarzen. Ze zitten er al wel, maar tijd gevonden om te gaan
vissen heb ik nog niet. Een aantal jaar geleden ben ik eens wat gaan zoeken
naar goede stekken voor de zeebaars.
Makkelijk is dat niet, maar als je met
laag water en het liefste met een aflandige wind gaat kijken zie je wat er zich
onder de waterlijn bevind. Dit is alles bepalend voor onze vriend de zeebaars!
Je zoekt dan vooral naar afwijkende structuren.
Zoek je op het strand dan zijn de palenrijen de meest voor
de hand liggende stekken. Het nadeel is dat iedere visser dat weet en deze vaak
bezet zijn. Muien en zwinnen zijn top. Onthoudt waar deze liggen en bevis ze
met hoog water en een stevig windje ZW. Mocht je wat steenstort vinden sla dat
dan zeker niet over, hier komen ze zeker. Ben je bijvoorbeeld aan de
Oosterschelde, waar veel steenstort ligt, zoek dan naar een stek waar meer
stenen liggen of waar de dijk andere structuren vertoond. Dat kan van alles
zijn: palen, sluisjes, bochten enz.. Ook stroomnaadjes en plekken waar diep en
ondiep samen komen zijn hotspots.
Het duurde even, maar ik heb een stekje kunnen vinden waar
onze zilveren vriend graag eens langs komt om wat te jagen. Voor mij is het ook
belangrijk dat er niet te veel vissers komen en dat ik lekker rustig kan
vissen. Ik vis vooral met de dobber en een zager. Het kunstaas vissen doe ik
wel eens, maar echt fanatiek ben ik daar niet in. Toch zie ik veel
kunstaasvissers die met tijden erg succesvol zijn en dat maakte me
nieuwsgierig.
Joran is z’n kunstaasvisser en Joran was op zijn beurt weer
nieuwsgierig naar de dobbervisserij, komt dat even goed uit. Vanavond hebben we
afgesproken om samen te vissen, gezellig en we kunnen weer eens wat ideeën
wisselen, ook belangrijk in de visserij! Donderdagavond had ik al een bezoek
gebracht aan mijn favoriete hengelsportzaak: BHC Adventure te Breda. Daar sloeg
ik in wat ik nodig had. ’s Morgens moest ik nog een paar uurtjes werken, maar
om 13.15uur vertrokken we al richting Zeeland. Hoogwater was het rond de klok
van 21uur. We moesten dus zorgen dat we om 19uur zeker stonden te vissen. Op
deze stek kun je maar een paar uurtjes vissen, maar dat is vaak genoeg voor een
leuke avond. Na een veel te lange rit en vele korte files verder stonden we dan
om 17uur aan het water. Niemand te zien, lekker. Na het klaar maken van de
hengels moest er eerst nog een hapje gegeten worden. Bij een lokale visboer wat
gebakken mosselen en kibbeling gehaald en de buikjes waren zo gevuld. Vissen,
eindelijk!
De steekzagers waren van het kaliber slang, dat ziet de
zeebaars graag. Kweekzagers zijn wat kleiner en meer geschikt voor de geep,
alleen de grootste zijn goed voor de zeebaars. Ze zijn wel wat sterker dan
steekzagers. Het water kwam net boven de blokken wanneer we voor het eerst
ingooide. We moesten nog een uurtje ondiep vissen, daarna moest het iets
dieper, je moet immers meestal net boven deze blokken vissen. Zeebaarzen jagen
graag op visjes, garnalen, zagers en krab die tussen de blokken leven. Na een
uurtje de eerste aanbeet, een geep probeerde de zager te pakken, maar die was
veel te groot. Mr. of mevr. belone belone moest genoegen nemen met een
staartstukje en wist te ontkomen zonder de haak te pakken. Een half uurtje
later werd de dobber dan echt goed weggetrokken, lijn strak, slaan, mis, jammer
want dat was zeker een baars. Vismaat Bas had nog niets gezien en Joran had nog
veel meer pech. Zijn werk was uitgelopen en ook hij had last van het vele
vakantieverkeer richting de Zeeuwse kust. Uiteindelijk kwam hij laat op de stek
aan en na het binnen werken van een lekkere hap kon ook Joran gaan vissen, met
kunstaas wel te verstaan. Tot toen stond het nog 0 voor de dobbers en 0 voor
het kunstaas. Tijdens het binnen draaien zag Bas een mooie baars die zijn zager
volgde, maar die ging niet over tot een aanbeet.
Joran bevestigde zijn favoriete plugje, en kleine drijvende
die tot 40cm diep liep. Lang duurde het niet, Joran stond met een kromme hengel
en niet veel later lag er een mooie baars van ergens in de 50cm op de kant.
Een paar foto’s en de baars zwom weer. Toeval of wilden ze alleen kunstaas en geen zagers? We hadden hier immers al diverse malen de dobber laten driften. Een half uurtje later bevestigden de keuze voor kunstaas. Joran trok zijn hengel opnieuw krom op een nog wat grotere baars. Deze gaf flink sport, maar uiteindelijk was het Joran die een brede glimlach op zijn gezicht kreeg, weer een dikke baars! Toen vijf worpen later weer een baars zich vergreep aan zijn plug was het duidelijk: kunstaas en geen zagers vandaag. Het aasgedrag van een zeebaars blijft altijd weer boeiend, pin je nooit vast op een techniek of aassoort!
Een paar foto’s en de baars zwom weer. Toeval of wilden ze alleen kunstaas en geen zagers? We hadden hier immers al diverse malen de dobber laten driften. Een half uurtje later bevestigden de keuze voor kunstaas. Joran trok zijn hengel opnieuw krom op een nog wat grotere baars. Deze gaf flink sport, maar uiteindelijk was het Joran die een brede glimlach op zijn gezicht kreeg, weer een dikke baars! Toen vijf worpen later weer een baars zich vergreep aan zijn plug was het duidelijk: kunstaas en geen zagers vandaag. Het aasgedrag van een zeebaars blijft altijd weer boeiend, pin je nooit vast op een techniek of aassoort!
Mijn spinhengel stond al klaar die voorzag ik van Joran’s
favoriete plugje, maar dan een maatje groter. Om de proef op de som te nemen
bleef ik staan op de plek waar ik de dobber al vaak had ingeworpen. Al na een
paar worpen een beuk op mijn kunstaas en daar was dan mijn eerste baars, niet
zo groot als de vijftigers van daarnet, maar wel een keiharde bevestiging over
de aaskeuze van de zeebaars.
Of het niet op kon trok Joran weer zijn hengel krom, maar met een zwiep veerde hij terug en de plug raasden door de lucht, altijd even een gevaarlijk moment. Deze vis schudde zich van de haak, jammer. Het werd al donker en toen Joran zijn plugje kwijt raakte hield hij het voor gezien, hij moest nog terug richting de hoofdstad en hij had er al een lange dag op zitten. Voor hij vertrok gunde hij me nog een blik in zijn kunstaasdoosje en met de nodige uitleg erbij kreeg ik toch heel wat informatie over hoe of wat binnen de kunstaasvisserij op de zeebaars. Heb ik weer iets om me in te verdiepen de komende tijd.
Of het niet op kon trok Joran weer zijn hengel krom, maar met een zwiep veerde hij terug en de plug raasden door de lucht, altijd even een gevaarlijk moment. Deze vis schudde zich van de haak, jammer. Het werd al donker en toen Joran zijn plugje kwijt raakte hield hij het voor gezien, hij moest nog terug richting de hoofdstad en hij had er al een lange dag op zitten. Voor hij vertrok gunde hij me nog een blik in zijn kunstaasdoosje en met de nodige uitleg erbij kreeg ik toch heel wat informatie over hoe of wat binnen de kunstaasvisserij op de zeebaars. Heb ik weer iets om me in te verdiepen de komende tijd.
Bas en ik viste nog een uurtje door. Nu kwamen de blokken
weer bloot en werd het vissen wel erg lastig. Om 10uur was het weer hoog dus
rond een uurtje of acht hadden we nog een mooie kans. De stretchers werden
onder de blote hemel gezet. De wind was afgenomen en had een heerlijke warme
temperatuur. De geur van de zee was heerlijk. Na een natje en droogje werden de
slaapzakken opgezocht. Het uitzicht was prachtig, een mooie sterrenhemel die af
en toe werd onderbroken door flarden wolken. De breekstaafjes verraden vissers
in de verte, ik denk dat het tongvissers waren. Op dat moment besefte ik dat we
wel erg veel geluk moesten hebben om de volgende ochtend een baars op de zager
te kunnen vangen. Even zat ik met de gedachte om vannacht een laagwaterstek te
gaan bevissen. Deze lag niet ver van onze stek, maar ik schrok wakker toen het
al weer licht was en ik het wel erg warm kreeg in mijn slaapzak. Uit die handel
en nog even de ogen dicht. Maar eerst even de plug van Joran zoeken. Het
markeerpunt had ik zo gevonden, maar de plug, helaas. De dobber van Bas hing
nog wel in de stenen. Om 6.30uur stond ik weer naast mijn stretcher de zeehond
van gisteravond was nergens meer te bekennen. Een aalscholver was wel op pad en
deed zich te goed aan een geep.
Een broodje, wat verse meloen en we konden weer vissen. Bas met de dobber en ik met kunstaas. Helaas zorgde een dikke pruik op de molenspoel en in de top voor een snel einde van het kunstaas avontuur. Een uurtje later en niets gezien op de zager hielden we het voor gezien, op naar huis. Tijd om een nieuwe sessie te gaan plannen! Wordt vervolgd….
Een broodje, wat verse meloen en we konden weer vissen. Bas met de dobber en ik met kunstaas. Helaas zorgde een dikke pruik op de molenspoel en in de top voor een snel einde van het kunstaas avontuur. Een uurtje later en niets gezien op de zager hielden we het voor gezien, op naar huis. Tijd om een nieuwe sessie te gaan plannen! Wordt vervolgd….
Goed verhaal!
BeantwoordenVerwijderen