Het riviertje.

Dan is er nog een riviertje in de buurt, er zit een mooi bestand aan karper. Er zijn alleen twee nadelen om met de pen te vissen: als het er niet stroomt kun je er lekker je pennetje te water laten alleen is de bijtlust stukken minder dan wanneer het wel stroomt. Als het er wel stroomt, stroomt het vaak zo hard dat het pennetje niet blijft staan of dat er te veel drijfvuil het vissen erg lastig maakt. Toch blijft het een uitdaging voor me. Gewapend met de penhengel, net, mat, voer en een tasje klein materiaal sta ik op een avondje aan het water. In de verte zit een visser, verder is er niemand te zien. Ik maak een voerstekje op een ondiepe plaat. Ik loop naar de overkant en maak twee voerstekjes op het wat diepere water. Vanuit deze positie kan ik mooi het andere stekje in de gaten houden. Als er hier vis komt moet ik het toch wel zien. Ik zit heerlijk verscholen tussen de bossen, niemand die me ziet. Het pennetje dans tegen een balk die bedoeld is om het drijfvuil uit de vistrappen te houden. Het is een zijtakje van de rivier waar het net iets meer stroomt dan op de hoofdrivier. Een maiskorrel en een kikkererwt op de haak moet de karpers overhalen tot een aanbeet.

Al snel de eerste tikjes op mijn dobber. Daarna zakt hij weg en sla ik raak. De vis schiet naar boven en springt een meter boven het water uit. Ik kan niet goed zien wat het is, maar ik verwacht een dikke winde. Na een leuke dril blijkt het een dikke kopvoorn te zijn.

Die vang je hier niet veel, maar wat zijn het sterke vissen! Het ziet er hier hoopvol uit, ik vis hier nog even door. Drie platte later zie ik actie op mijn ondiepe stek, een of meerdere vissen hebben het voer gevonden. Een nadere inspectie maakte al snel duidelijk dat het een schooltje brasems was. Niet mijn doel, maar even snel een van de voerstek halen kon ik echt niet laten. Een minuutje later lag er dan ook een op de kant. 

Snel weer terug naar de balk. Daar ving ik nog een paar brasems en dan eindelijk….. een dikke karper gaf flink tegen gas. Na een paar minuten kon hij geschept worden, maar daar dacht vriend karper anders over. Met een flinke staartslag veraste hij me compleet en wist de takken van een overhangende boom te bereiken. Vast, pats en weg vis…. Balen, maar ik heb me vanavond kostelijk vermaakt! Tijd om in te pakken en richting huis te rijden, de rest van de week wordt het weer hard werken.

Volgende week staat er een geep/makreelsessie op de planning, kijken of dat wat gaat opleveren.

Martijn.