Nacht-barbelen!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik kennis mocht maken met de barbeel. Tijdens een karpersessie aan de Mosselle in Frankrijk wist ik een mooi exemplaar te vangen aan een bollie. Een prachtige vis, gebouwd voor de stroming en heerlijk vechtend, zelfs aan een karperhengel.

Jarenlang heb ik er niet meer naar omgekeken, maar de laatste jaren dacht ik steeds meer aan deze vissoort. Ondanks ik al dat mooie exemplaar van 72cm in Frankrijk wist te vangen gaf me dat niet echt een voldoening. 

Zie het als een zilverenplak tijdens de spelen, leuk, maar niet het hoogst haalbare. Goud, dat wil ik. Goud moet je verdienen, dan heb de hoogste prestatie geleverd. En er is maar een manier om goud te behalen binnen de sportvisserij; trek er op uit voor een gerichte visserij op de vissoort die je behaagt. Pas dan, wanneer je na een goede voorbereiding de vis vangt die je ook echt wilt vangen verdien je de hoogste plaats op het podium, ongeacht de grootte van de vis!

Viel dat even tegen toen ik na een aantal sessies op de Waal en in de Ardenne niet verder wist te komen dan wat kopvoorns en brasems, leuk, maar geen goud….

En dan gebeurd het: Geert belt me met de vraag hoe hij op barbeel moet vissen. Hij gaat een weekendje naar de IJssel, daar verblijft hij met het vrouwtje direct aan de waterkant en de laatste ruimte in de auto is gereserveerd voor wat visspullen. Sorry Geert, ik kan je alleen wat theorie meegeven, de praktijk heb ik zelf ook nog niet onder de knie. Als ik dan op vrijdagavond een appje krijg van Geert weet ik genoeg, die heeft een barbeel. Als ik de foto open sta ik versteld van de grote, een prima vis en dat binnen een uurtje vissen, goud! Na deze mooie vangst verspeeld hij ook nog een vis door lijnbreuk.

Na dit succes besluiten Geert, Jasper en Bas een serieuze poging te gaan wagen aan de IJssel. Wegens werk moet ik verstek laten gaan, ik baal als een stekker. Jasper heeft zich flink verdiept in stekken en technieken, ze besluiten een aantal kribben te gaan bevissen en maar te kijken wat het gaat opleveren. Helaas staat er na een aantal uren vissen nog steeds een dikke nul op het scorebord. Tegen de schemer besluiten ze naar een stek te rijden waar Bas wat over opgevangen had. Daar kan ik kort over zijn: volgens Bas “rook” deze stek gewoon naar de barbeel. Kribben, kiezels en harde stroming, alles wat een barbeel nodig heeft! 

Jasper en Geert zaten samen op een krib, maar konden geen vis verleiden. Bas wist wel een vis te haken, maar na een stevig gevecht trok hij toch aan het kortste eind en moest zich, door lijnbreuk, gewonnen geven.

Maar dan is het donderdag, de dag dat Bas en ik achter de barbelen aan gaan, uiteraard op de stek waar Bas er een gehaakt had. Wegens de warmte besluiten we een nachtje te doen. Of de barbeel in de nacht actief is weten we niet, maar wie niet waagt, wie niet wint.

Voor ons liggen een stuk of zes kribben. Ik ben voor het eerst aan de IJssel, vergeleken met de Waal is het maar een stroompje, maar wel een erg mooie. De boten varen vlak langs de kribben, teken van diep water onder de kant. Ver hoeven we dus niet te vissen. 

Om de kansen te spreiden besluiten Bas en ik ieder een andere krib te bevissen.  Als het begint te schemeren en ik nog geen tikje heb gehad loop ik richting Bas om de nacht te bespreken. We besluiten op een andere krib de nacht door te brengen. De piepers schroef ik op extra lange en stevige steunen. Ik zet ze stevig vast tussen de blokken onder aan de krib. We hebben gekozen voor een robuuste visserij, twee heavy feeders met prima baitrunners zijn goed opgewassen tegen de ruige riviervisserij. Omdat we boven op de krib slapen kiezen we voor een zelfhakingssysteem, uiteraard wel een safety-systeem uit de karpervisserij. Het lood wordt vervangen door een 150 grams voerkorf die super strak gevuld wordt met verschillende maten geweekte pellets. Aan de 1,5 meter lange 31/00 flourcarbon onderlijn komt een stevige haak 8 voorzien van een hair. Om de hakingskans te vergroten monteer ik een simpele line-angler op de haak, in dit geval een simpel stukje krimpkous. Een oud stukje kaas dient als aas. De piepers worden op de minst gevoelige stand gezet, je wilt immers niet de gehele nacht wakker liggen van irritant gepiep, enkel voor een degelijke aanbeet wil ik gewekt worden. Om die zelfde reden gebruiken we ook geen swingers.

Twee hengels op een krib is genoeg, we vissen dus beide met een hengel. Wel maken we de afspraak dat we vis om vis vissen, maar alleen barbelen tellen. We blijven wel positief natuurlijk…..

Twee uur lang gebeurd er helemaal niets, de twijfel slaat toe! Als ik rond middernacht boven op de krib wat in het donker sta rond te turen krijgen we een fluiter op de rechterhengel, Bas bijt dus het spits af. De vis biedt prima tegenstand, maar we twijfelen even of het een barbeel is. Wanneer we in het licht van onze hoofdlampen de baarddraden zien weten we het zeker. Ik steek het net over de blokken en Bas trekt de barbeel er direct in, wat een opluchting! Onze eerste gericht gevangen barbeel is een feit. Een mooie vis van exact 60 cm mag op de foto. 

Direct gaat hij terug het water in, de hair wordt voorzien van vers aas en de korf wordt gevuld. Als alles op zijn plaats ligt vieren Bas en ik een klein feestje. Maar voor we kunnen zeggen dat een nachtelijk avontuur op barbeel echt tot de mogelijkheden behoort moeten we meer bewijs hebben, een toevalstreffer kan altijd natuurlijk.

Het is inmiddels 1.30 uur als ik besluit te gaan liggen. Ik zie ontelbaar veel sterren, maar een vallende zie ik niet, een wens zit er dus niet in…. Plots krijst de rechter Delkim het weer uit, wat een aanbeet. Ik vlieg over de blokken om de hengel uit de steun te pakken als het weer stil wordt, ik schrik, ik denk dat hij los geschoten is. Verbouwereerd sta ik enkele seconde stil, maar in het maanlicht zie ik mijn lijn de stroming inschieten. Alsnog pak ik de hengel, een lomp gewicht verraad een beste barbeel, ik word er helemaal zenuwachtig van. Ik kan maar moeilijk aan mijn lijn zien waar de vis ergens zit, Bas heeft dat snel in de gaten en zorgt er voor dat de andere lijn ingedraaid wordt. De harde runs blijven uit, maar hij beukt er flink op los in de diepte van de nering. Bij het karpervissen is dat een teken van een betere vis, deze vis moet ik hebben. Ik steek de hengel zo hoog mogelijk de lucht in, er liggen immers genoeg blokken om de lijn op kapot te schuren. Beetje bij beetje komt de vis dichterbij. Een kolk geeft aan dat de vis nu redelijk hoog zit, ik kan wat relaxter vissen, maar niet te veel. Als er in ons licht dan een bak van een barbeel verschijnt heb ik het niet meer, dat moet een PR zijn! Alles gaat goed en een paar minuten later ligt er een hoge 70er op de mat, wat een bak zeg, goud, goud, goud, missie geslaagd! De camera doet helaas niet wat we willen, Bas weet gelukkig met de eerste foto de vis prima vast te leggen, als ik de foto bekijk vind ik het best. We zetten hem dus weer snel terug, barbeel is immers geen vis die lang boven water kan zoals een karper.

Als Bas tegen de ochtendschemer nog een barbeel weet te vangen, een kleinere, maar toch een barbeel is onze sessie meer dan geslaagd, nachtvissen op barbeel is een prima visserij! We zouden in de ochtend ieder nog een krib proberen, maar vanwege de slechte nachtrust besluiten we te blijven liggen waar we liggen, de buit is toch al binnen……

Martijn.