Ankervissen op de Westerschelde!

Helaas vielen de vangsten op Sharkatag een beetje tegen, maar dat is vissen! Je bent afhankelijk van het weer, de stromingen, aasgedrag van de vissen en je eigen inbreng. Dat is wat vissen zo mooi maakt, de ene dag is de andere niet en de ene week is anders dan de andere niet…... Dit jaar viel het wat tegen gezien het gehele toernooi. Voorgaande jaren wisten we wel altijd goed te scoren op de Pirate2.

Toch was de drang om een haai te vangen erg groot en de tijd begon al te dringen, ik kan namelijk niet zomaar tijd vrij maken om een dag de Noordzee op te gaan. René, schipper van de Pirate2, had de oplossing: avondvissen en dan wel op de Westerschelde. Daar maak je niet alleen kans op haai, maar je kunt er ook nog leuk tong vangen. Zo gezegd, zo gedaan.

Afgelopen zaterdagavond vertrokken we met zeven personen naar Vlissingen waar de Pirate2 gestationeerd ligt aan een dok van het stationsplein. Al mijn vismaten weten dat ik graag op tijd kom en zeker als er gevist kan worden. Toch heb ik het deze middag wel erg bont gemaakt! Door een leesfoutje stonden we zomaar twee uur te vroeg bij de boot, sorry jongens! Nou ja, zijn we zeker op tijd…. Rond de klok van 1830 vertrokken we dan eindelijk, geen opstappers verder dus lekker veel ruimte. 

Het eerste stukje varen was vrij wild, gelukkig werd dat minder en na een klein stukje varen ging het anker over boord. Er stond een metertje golfslag, goed te doen dus. Het zou gaande weg ook nog afnemen ook. Doel van vanavond was duidelijk, tong en haaitjes. Ik heb er toch even over moeten denken hoe ik dit zou gaan aanpakken. Met een grote haak vang je geen tong en met een kleine was ik bang een eventuele gehaakte haai te verspelen. Ik zocht dus naar een passende oplossing; een kleine haak die sterk genoeg is om een haai in de boot te krijgen. Gelukkig hoefde ik niet lang te zoeken. De Gamakatsu LS8253F, een langstelig haakje met een smalle bocht, vlijmscherp en oersterk, precies wat ik zocht!

We begonnen te vissen met hoog water. De stroom was zwak en de boot lag eventjes op de wind. Het begon dus wat lastig, zeker voor de wat minder ervaren zeevissers onder ons. Het duurde dan ook een poosje voor Geert de eerste vis ving, een bot van 32cm, de nul was eraf gelukkig. 

Na een uurtje kwam de stroom er weer wat in en begonnen ook de aanbeten wat toe te nemen. Een botje hier en een tongetje daar. Wild was het nog niet terwijl het nu toch wel het moment zou moeten zijn. Bas en ik stonden naast elkaar en wisten regelmatig een visje boven te halen. De ene maats de andere net eronder. Helaas bleef een haaitje uit. Bart voelde zich niet zo lekker en leegde een paar keer zijn maag, daarna ging het weer. Toen de stroom echt door begon te zetten kwam er tijdelijk de klad in. Het was hard werken voor een visje. Ook moesten er nu geregeld lijnen uit elkaar gefrut worden, geen leuk werkje en niet gemakkelijk in het donker. Knippen en opnieuw knopen gaat dan vaak het snelste!

De stroom werd minder en de meeste onder ons hadden de hoop op een haaitje al opgegeven geloof ik, onterecht, haaitjes azen namelijk niet de gehele dag, maar bij een gemiddelde stroming gebeurd dat wel en je hebt er zo een paar te pakken mits je een goede stekkeuze hebt gemaakt. René en ik hebben het al wat keren meegemaakt dat er binnen 30 minuten enkele haaien aan boord komen, we besloten dus te blijven liggen. Goede keuze Rene!

Een goede keuze, want uit het niets dan eindelijk een echte haaienbeet, sommige aanbeten verraden meteen dat er een haai gehaakt is. Na een leuke dril kon René een mooie gladde gevlekte haai van 64cm voor me scheppen. 

 

Niemand heeft er verder ooit een haaitje gevangen, ze stonden dus allemaal geboeid te kijken naar het merken en meten van de haai. Wil bleef oplettend, hij kon nog net voorkomen dat de hengel van Danny een enkeltje zeebodem kreeg. Danny moest vervolgens aan de bak. Hij ging de strijd aan met een gladde gevlekte van 79cm, niet alleen groter, maar ook veel sterker dan de mijne, echt een mooie sport!

Plots was iedereen wakker en hing verse zagers aan zijn onderlijnen, de volgende aanbeet was weer voor mij. In de euforie dacht ik gelijk een haai te hebben gehaakt. Het bleek echter een bot van formaat en wat ankerloden die ik had mee gepikt, geen haai, maar wat een mooie bot zeg.

De rust was weder gekeerd tot Bas een degelijke aanbeet kreeg, haai, duidelijk. Ook hij wist een mooie gladde gevlekte van 64cm te landen. Daarmee was de (haaien)koek op. 

Wil wil wel en ving een lap van een tong, later bleek deze de afsluitende tong van de avond te zijn. De stroom ging eruit en de aanbeten bleven uit, tijd om terug te keren richting haven. Met een aantal tongen, botten, drie haaien een schar en een steenbolkje geen slechte avond. Met de gezelligheid en goed wat visserslatijn een leuke avond gehad. Als de gullen naar de Westerschelde komen gaan we weer  eens met de Pirate2 op pad….

Martijn.