zaterdag 7 mei 2016

Scharren harken op de Westerschelde!






Scharren harken, het klinkt raar, maar in het voorjaar lijken de scharren er zo “dik” te liggen dat je ze bij elkaar kan harken. Of dat op zondag 1 mei zal zijn moeten we nog even bekijken, maar de verwachtingen zijn hoog, zeker bij de organisatie….
Zoals ieder jaar hijsen we ook deze keer weer de zeilen op de Pirate2 van René de Back, top boot en top schipper met ontzettend veel ervaring! Hoewel er plaats is voor twaalf vissers vinden wij tien genoeg, hebben we lekker de ruimte, zeker omdat we maar met een hengel vissen. Deze zondag was het om 10 uur hoog water, perfect.

Rond de klok van 6 uur zouden we vertrekken vanuit Baarle Nassau, maar helaas, Sven was nog niet boven water. Sven weet nog niet zo goed dat als je op de boot gaat vissen het verstandig is om de avond van te voren een beetje op tijd naar bed te gaan en niet te veel alcohol te nuttigen, maar ja, we zijn allemaal jong geweest….
Een half uur later dan afgesproken arriveren we bij Ad. Ad reageerde op een oproepje op Zeevisland, we kwamen namelijk nog iemand te kort en Raffie is de moeilijkste niet en bood me aan om een oproep te plaatsen, bedankt Raffie!

Sven bleek al zeeziek te zijn voor we de boot enterden, heerlijk die alcohol…. Aangekomen bij de Pirate2 kon het niet snel genoeg gaan, iedereen aan boord en vertrekken. Na 45 minuten varen ankerde we op een meter of twaalf. Stroming stond er nog niet, het eerste uur bleek het dan ook lastig om de lijnen strak te krijgen en de scharren hadden er ook niet z’n zin in. Uiteraard kreeg ik dat op mijn bord, ik was namelijk degene die ze minimaal 25 scharren de man had beloofd, op ons gemakje, maar daar zag het er nu nog niet naar uit.

René en ik wisten het al, als het begint te stromen gaat het los en vangt iedereen schar. Na de koffie kwam de boot goed op anker te liggen en kon er mooi uptide gevist worden. Omdat de helft weinig tot geen ervaring heeft met het bootvissen heb ik voor makkelijk te vissen onderlijnen gezorgd. Drie stalen afhouders met aan iedere afhouder een 8 grams loodje houdt alles perfect tegen de bodem, hoe je ook vist, iedereen ligt mooi te vissen. 

Dan gaat het los, de scharren komen tot leven en plots begint iedereen scharren te vangen. Sven is nog steeds niet scherp, maar draait toch zijn eerste scharren naar binnen, even pauze om de maag te legen en weer verder draaien, twee stuks om mee te beginnen. 

Ad, de meest ervaren visser onder ons is in zijn element, iedere draai levert hem meerdere scharren op, net als bij Matisse. Danny vangt iets minder, maar haalt, net als wel vaker, er weer de grootste tussen uit. Een teken dat hij zijn haken goed op de bodem weet te leggen, de grootste-vis-pot is dan ook voor Danny. Guido en Sven doen niet voor elkaar onder, keurig weten ze prima te vangen, zeker als je weet dat zij bar weinig ervaring hebben. Jasper, dat is vandaag een verhaal apart, had ik al gezegd dat die ook te laat was? Die springt uit zijn bed, scheurt naar de carpool, stapt in en vergeet alles en dan bedoel ik ook alles. Zonder geld, drinken, eten en sigaretten stapt hij met een enorm duffe kop de boot op. Jasper heeft wel veel ervaring, maar vist vandaag puur voor de gezelligheid mee, een prima reden! En de beste grap staat op zijn naam, zoals altijd weet hij ook deze keer René weer van zijn plek te krijgen door luid en duidelijk ZEEBAARS te roepen, hij blijft goed…..

De gebroeders Nuijten hebben het prima naar de zin, de bodem van de emmer is in no-time bedekt en de laag schar wordt gestaag dikker. Een iets te korte hengel geeft Luuk wat problemen met het ingooien, maar dat maakt niet uit, de schar zit toch overal. Bas en ik zijn de tel snel kwijt, ook bij ons vliegen de scharren om de oren. De allergrootste pieren, zo groot zie je ze niet vaak, moeten de grotere vissen selecteren, maar het helpt niets, we vangen alles door elkaar, groot en klein.

Na een aantal uurtjes vol met doubletten, tripels en een draai met vier vissen aan drie haken(!?) besluiten we dat het genoeg is geweest. Als echte opportunisten gaan we nog een paar uurtjes achter 
de haaien aan, erg vroeg voor het jaar, maar wie er op tijd bij is wordt beloond met grote vissen! Maar helaas, de haaien zitten er nog niet. Gelukkig wel schar, had ik al gezegd dat we die al hadden? We besluiten de handdoek in de ring te gooien en koers te zetten richting haven. Ondertussen maken we de boot schoon en kuisen de vissen. De te kleine vissen gaan mee om te voeren op snoek, de rest wordt opgegeten.


Echt gevarieerd is het vandaag niet, veel schar afgewisseld met hier en daar een wijting. Veel zon, afgewisseld met wolken. Veel grappen, afgewisseld met grappen, vooral Sven moest het ontgelden vandaag, maar die bewijst dat hij zijn mannetje wel kan staan! Met drie uurtjes slaap en een enorme kater vist hij toch maar heel de dag door.

Een super gezellige dag met veel vis, goed voor het zelfvertrouwen…..

Martijn.




















Geen opmerkingen:

Een reactie posten