Na het succes van vorige week kon ik het niet laten
afgelopen donderdagavond weer eens te gaan, de baarzen zitten er waarschijnlijk
nog wel. Matisse moest werken tot 17uur, ik zou hem daar oppikken. Na wat te
hebben gegeten arriveerde we rond 19uur op de stek, beetje te laat voor het
tij, maar het laatste uur afgaand en twee uur opkomend zou voldoende kunnen
zijn voor een leuk avondje baars vissen. Matisse had weinig vertrouwen in het
vissen met kunstaas in het donker, ik heb daar wel vertrouwen in. Na wat wikken
en wegen besloten we toch maar met de dobber te gaan vissen.
Met een dobber van 20 gram een onderlijn van fluorcarbon en
een haak maat twee zouden we de baarzen aan de schubben moeten kunnen komen. De
steekzagers waren enorm groot, gelukkig is het najaar en schuiven de
baarsbekken daar zo overheen, een pendelrig acht ik dus niet nodig.
Na een half uur kon Matisse aan zijn eerste dril beginnen,
een baars van pak m weg 45cm vergiste zich in de zager. Voor deze weer zwom
pakte ook ik een baars. Zeker een mooie, sterk en goed gevuld.
Daarna bleef het
lang stil, verdacht stil, verder dan wat flauwe aanbeten kwamen we niet. Steeds
weer voor de kant tegen de blokken die zelfde vervelende aanbeten. De dobber
werd keer op keer ondergetrokken en losgelaten. Het werd zo erg dat iedere
zager doormidden werd gebeten of van de haak gesnoept. Zeebaars was het
duidelijk niet, maar wat dan wel? Ik kon het niet laten, ik zou en moest de boosdoener
vangen. Na het monteren van een kleinere haak bleek het al snel te gaan om onze
altijd weer terug kerende en vervelende vriend steenbolk!
We moesten dus wat verder uit de kant blijven vissen om geen
aanbeten van deze jongens te krijgen. Helaas bleven de baarzen daar ook uit. Net
voor vertrek probeerde ik het toch nog wat verder uit de kant en de gehele
montage werd verschoven naar een diepte van 3,5meter. Enkele tellen later
schoof de dobber gestaag weg en de derde baars was een feit.
Voor ik Matisse
het advies kon geven om wat verder en wat dieper te proberen stond ook hij met
een kromme hengel, we houden elkaar namelijk goed in de gaten…. nummer vier. Niet
veel later kon Matisse ook nog de vijfde baars van de avond bijschrijven, de
afsluiter!
Komend weekend waag ik het er nog een keer op, maar dan weer
met kunstaas. Het zal donker zijn als ik aankom en vis zo door tot een deel in
het lichte. Ook zal ik wat steenbolken proberen te vangen voor onze
snoek-avontuurtjes, want de periode om doodaas onder een dobber te hangen komen
er weer aan……
Martijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten