Scharren harken, het klinkt raar, maar in het voorjaar
lijken de scharren er zo “dik” te liggen dat je ze bij elkaar kan harken. Of
dat op zondag 1 mei zal zijn moeten we nog even bekijken, maar de verwachtingen
zijn hoog, zeker bij de organisatie….
Zoals ieder jaar hijsen we ook deze keer weer de zeilen op
de Pirate2 van René de Back, top boot en top schipper met ontzettend veel
ervaring! Hoewel er plaats is voor twaalf vissers vinden wij tien genoeg,
hebben we lekker de ruimte, zeker omdat we maar met een hengel vissen. Deze
zondag was het om 10 uur hoog water, perfect.
Rond de klok van 6 uur zouden we vertrekken vanuit Baarle
Nassau, maar helaas, Sven was nog niet boven water. Sven weet nog niet zo goed
dat als je op de boot gaat vissen het verstandig is om de avond van te voren
een beetje op tijd naar bed te gaan en niet te veel alcohol te nuttigen, maar
ja, we zijn allemaal jong geweest….
Een half uur later dan afgesproken arriveren we bij Ad. Ad
reageerde op een oproepje op Zeevisland, we kwamen namelijk nog iemand te kort
en Raffie is de moeilijkste niet en bood me aan om een oproep te plaatsen,
bedankt Raffie!
Sven bleek al zeeziek te zijn voor we de boot enterden,
heerlijk die alcohol…. Aangekomen bij de Pirate2 kon het niet snel genoeg gaan,
iedereen aan boord en vertrekken. Na 45 minuten varen ankerde we op een meter
of twaalf. Stroming stond er nog niet, het eerste uur bleek het dan ook lastig
om de lijnen strak te krijgen en de scharren hadden er ook niet z’n zin in.
Uiteraard kreeg ik dat op mijn bord, ik was namelijk degene die ze minimaal 25
scharren de man had beloofd, op ons gemakje, maar daar zag het er nu nog niet
naar uit.
René en ik wisten het al, als het begint te stromen gaat het
los en vangt iedereen schar. Na de koffie kwam de boot goed op anker te liggen
en kon er mooi uptide gevist worden. Omdat de helft weinig tot geen ervaring
heeft met het bootvissen heb ik voor makkelijk te vissen onderlijnen gezorgd.
Drie stalen afhouders met aan iedere afhouder een 8 grams loodje houdt alles
perfect tegen de bodem, hoe je ook vist, iedereen ligt mooi te vissen.
Dan gaat het los, de scharren komen tot leven en plots
begint iedereen scharren te vangen. Sven is nog steeds niet scherp, maar draait
toch zijn eerste scharren naar binnen, even pauze om de maag te legen en weer
verder draaien, twee stuks om mee te beginnen.
Ad, de meest ervaren visser
onder ons is in zijn element, iedere draai levert hem meerdere scharren op, net
als bij Matisse. Danny vangt iets minder, maar haalt, net als wel vaker, er
weer de grootste tussen uit. Een teken dat hij zijn haken goed op de bodem weet
te leggen, de grootste-vis-pot is dan ook voor Danny. Guido en Sven doen niet
voor elkaar onder, keurig weten ze prima te vangen, zeker als je weet dat zij
bar weinig ervaring hebben. Jasper, dat is vandaag een verhaal apart, had ik al
gezegd dat die ook te laat was? Die springt uit zijn bed, scheurt naar de
carpool, stapt in en vergeet alles en dan bedoel ik ook alles. Zonder geld,
drinken, eten en sigaretten stapt hij met een enorm duffe kop de boot op.
Jasper heeft wel veel ervaring, maar vist vandaag puur voor de gezelligheid
mee, een prima reden! En de beste grap staat op zijn naam, zoals altijd weet
hij ook deze keer René weer van zijn plek te krijgen door luid en duidelijk
ZEEBAARS te roepen, hij blijft goed…..
De gebroeders Nuijten hebben het prima naar de zin, de bodem
van de emmer is in no-time bedekt en de laag schar wordt gestaag dikker. Een
iets te korte hengel geeft Luuk wat problemen met het ingooien, maar dat maakt
niet uit, de schar zit toch overal. Bas en ik zijn de tel snel kwijt, ook bij
ons vliegen de scharren om de oren. De allergrootste pieren, zo groot zie je ze
niet vaak, moeten de grotere vissen selecteren, maar het helpt niets, we vangen
alles door elkaar, groot en klein.
Na een aantal uurtjes vol met doubletten, tripels en een
draai met vier vissen aan drie haken(!?) besluiten we dat het genoeg is
geweest. Als echte opportunisten gaan we nog een paar uurtjes achter
de haaien
aan, erg vroeg voor het jaar, maar wie er op tijd bij is wordt beloond met
grote vissen! Maar helaas, de haaien zitten er nog niet. Gelukkig wel schar,
had ik al gezegd dat we die al hadden? We besluiten de handdoek in de ring te
gooien en koers te zetten richting haven. Ondertussen maken we de boot schoon
en kuisen de vissen. De te kleine vissen gaan mee om te voeren op snoek, de
rest wordt opgegeten.
Echt gevarieerd is het vandaag niet, veel schar afgewisseld
met hier en daar een wijting. Veel zon, afgewisseld met wolken. Veel grappen,
afgewisseld met grappen, vooral Sven moest het ontgelden vandaag, maar die
bewijst dat hij zijn mannetje wel kan staan! Met drie uurtjes slaap en een
enorme kater vist hij toch maar heel de dag door.
Een super gezellige dag met veel vis, goed voor het
zelfvertrouwen…..
Martijn.
