woensdag 26 november 2014

Dagje Zoutelande!



Het lood is vaak zwaarder dan de vissen die je vangt, het is een eind rijden en het zand vind je weken later nog in de schuur. Nee, strand vissen is niet echt mijn ding, de waterweg kom ik daar in tegen wel graag. Een zandloze dijk, mooie vissen en ruige omstandigheden, met veel plezier smijt ik hier een stuk lood en een jojo richting de vaargeul. Toch hebben ze me weer een keer overgehaald om eens een dagje mee op het strand te gaan, volgens mij al twee jaar geleden.

Arjen had nog nooit op het strand gevist en wilde het maar wat graag leren, waarom ook niet dus? Rond de klok van 8 uur wierpen we de eerste keer in, laag water zou het net na tienen zijn. Een hengel voorzien van een wapperlijn de andere met 6mm draadstaal afhouders, in de laatste had ik het meeste vertrouwen. De eerste drie draaien wist ik vakkundig mijn lijnen inclusief vis vast te draaien in een groepje stenen. Gelukkig was het niet al te druk en kon ik een vak opschuiven, daar stond immers niemand.

Ook hier zat ik af en toe vast, maar ik verspeelde geen lijnen meer. Af en toe kwam er een wijting naar boven afgewisseld door zeebaarsjes en scharren. Eigenlijk had ik verwacht wat meer schar te vangen, maar die bleek niet thuis te zijn. Hoewel, niet bij ons dan. Een paar vissers verder op bleek een crack te staan die ons even scharles zou geven, hij wist er een heel aantal te vangen. Zijn geheim: ver, verder en wie het verst werpt pakt schar. De afhouders werden verwijderd en een wapperlijn met twee haken voorzien van impact-shields werd gemonteerd. Deze vlogen beduidend verder en warempel het laatste uurtje toch nog wat scharren weten te vangen en de wijtingen waren er ook beduidend groter.
Na een goede 4-5 uur vissen hielden we het voor gezien. Arjen had 15 vissen en ik rond de 25. Niet slecht, maar het kon beter.
Opvallend was hoe mager de wijtingen waren, op drie na allemaal scharminkels, over het gulletje nog niet gesproken.

Volgende keer maar weer naar de waterweg. Daar wordt nog wel een gulletje van formaat gevangen, iets waar je op het strand niet meer zo snel op hoeft te rekenen. Toch was het een aardige visdag en vanavond zal er een heerlijk stukje kibbeling op tafel staan, heerlijk.

Martijn.

zondag 16 november 2014

Avondwedstrijd Grevelingen!



Zaterdagmiddag rond de klok van 17.30uur vertrok de Hendrik H vanuit de haven van Den Osse. FishingMoments organiseerde voor de eerste keer een avondwedstrijd op het Grevelingenmeer. Aan boord een mix van ervaren vissers, minder ervaren vissers, jeugd en ouwe rotten. Met de twee organisatoren erbij kwamen we op een totaal van 24 personen. De groep was niet alleen erg uiteenlopend, maar vooral erg gezellig en dat is wat we altijd graag zien. Als organisatie willen we niet in onze eigen prijzen vallen, mochten we die überhaupt al verdienen natuurlijk. Dus werd de wedstrijd gestreden onder 22 deelnemers. 

Jasper controleerde de kop en bakboord, zelf nam ik het achterdek en stuurboord voor mijn rekening. Naast het controleren zouden we ook nog assistentie verlenen bij onthaken, ontwarren van lijnen en alle andere handelingen die nodig zijn om de deelnemers zo veel mogelijk vis bijeen te kunnen laten vangen. Aangezien dat de groep een mix was van ervaren en minder ervaren vissers kozen we bewust voor een wedstrijd die draaide om de grootste vis en niet de meeste. De grootste kan namelijk iedereen vangen.
Het anker daalde af tot 26 meter, dat zou de goede diepte moeten zijn om een visje te kunnen vangen. Hoewel de Grevelingen al een tijd vol zit met vis zijn de vangsten nog sterk wisselend. Zo bleek er overdag erg weinig gevangen te zijn door de groep voor ons. Vele vreesde dus ook voor een zeer rustig avondje, maar als het om wijting draait kan de duisternis een wereld van verschil maken.
Het fluitsignaal klonk rond de klok van 18.15 uur. Iedereen zat mooi verdeeld over de boot en we hadden lekker de ruimte om te vissen. Het duurde echter even voor de eerste vis beet, Giel, een van de jongste deelnemers, wist de eerste vis te vangen. Met een wijting van 26cm zette hij direct goed in. De drie vissen daarna kwamen ook van Giel zijn hengel, was het zijn onderlijn, zijn plekje op de boot of was het omdat hij zo gedreven is? Een uurtje verder waren er nog veel vissers met een dikke nul op het lijstje, helaas maar waar. Bij de overige vissers waren de vangsten ook niet echt geweldig te noemen. Zou het dan een moeizame avond worden, nou, ja en nee. Plots begonnen de wijtingen en steenbolken te azen en werd er goed gevangen, maar niet overal. Vooral stuurboord wist vis te vangen en dan ook nog eens de helft die het dichtste bij het anker stond. De rest van de boot volgende wel, maar niet met de aantallen die daar gevangen werden. Gemiddeld bleken na meting de vissen aan bakboord wel wat groter te zijn, dat dan weer wel.

Om 20.15uur klonk het fluitsignaal weer, etenstijd. Onze “kantoormannetjes” waren maar wat blij dat ze even de handen konden warmen, andere hadden daar geen last van. Een groot compliment naar Henk en zijn team, zij hebben er voor gezorgd dat iedereen binnen no-time hun eten en drinken geserveerd kregen en dat voor 24 man. Om 21 uur begonnen we dan ook alweer met vissen, deel twee van de wedstrijd begon erg goed. De wijting bleek ook honger te hebben gekregen en overal werd vis gevangen. De wijting zat op een metertje of acht van de bodem af, eigenlijk zat bijna iedereen daar te vissen. Om 23 uur werd er afgefloten, de wedstrijd was ten einde. Er kon nog even door gevist worden, maar de einduitslag moest opgemaakt worden. De meeste emmers aan boord waren voorzien van een mooi laagje wijting en steenbolken. Zelf kon ik er tussen het controleren door een stuk of 30 vangen, niet slecht.

Tijdens de terugreis vond direct de prijsuitreiking plaats. De derde plaats werd bekleed door Guido v Avezaath, hij mag volgend jaar gratis deelnemen. Edwin Blokland bezette de tweede plaats, bij hem valt er een jaar lang Hét Visblad op de mat, veel lees plezier! De winnaar van de avond had niet alleen de grootste vis, maar veruit ook de meeste vis: Ronnie Bruers is de kampioen van 2014. Hij neemt naast de zilverenschaal ook nog een pracht hengel mee naar huis!
Henk, de schipper, pakte de prijs van beste schipper op de Grevelingen. Hij weet ons keer op keer toch maar weer naar de vis te brengen, vandaar dat we iedere keer weer graag bij hem terug komen.

Onze dank gaat uit naar alle deelnemers, we hopen dat jullie er net zo veel plezier in hebben gehad dan wij! Een speciale dank gaat uit naar Hét Visblad en BHC Hengel- en outdoorsport te Breda, zij zorgde voor een mooie prijzentafel!

Martijn.