Wanneer ik mijn laatste blog heb geschreven weet ik
eigenlijk niet meer, best een tijdje geleden geloof ik. Werk, kinderen en wat
andere verplichtingen zorgen er voor dat de visserij wat minder geworden is.
Daarnaast ben ik met wat visserijen bezig waar ik even niets over uit de doeken
wil doen, maar dat komt nog wel.
Afgelopen zaterdagavond stond er een strandsessie op het
programma, met wijting als voornaamste doel. Matisse, Robert, Joop en Geert
waren ook van de partij. Helaas zagen we het al een beetje aankomen, net als
wel vaker gooit nu ook het weer roet in het eten. We kunnen wel tegen een
stootje, maar een NW 6 a 7 met flink wat regen is ons toch echt te veel van het
goede.
Gelukkig zijn bovengenoemde niet bang van wat regen en werd
er koers gezet richting de Europoort. Robert wist nog een mooi stekje aan de
Waterweg en we zouden daar achter de dijk staan en de wind die ons toch nog kon
bereiken kwam van achteren, prima dus.
Ook hier is het doel wijting. Zelf heb ik hier al vele uren
doorgebracht om de kabeljauw/gul achter de schubben te zitten. Vandaag zou ik
het allemaal wat subtieler aan moeten pakken en besloot vrij licht gaan vissen,
voor zo ver dat kan aan de Waterweg.
Joop is de enige niet visser onder ons, maar ook hij had wel
zin in een heerlijke vissessie aan een rustgevend strand. Haha, sta je dan met
rot weer in de Europoort de lucht van ruwe olie op te snuiven, zonder regenpak.
Chapeau Joop, goed bezig! Maar Joop staat zijn mannetje en vist de gehele avond
netjes door. De rechter hengel is voor Joop, de linker pak ik zelf.
Beide worden voorzien van staande lijnen met drie
wapperlijnen in rood en geel voorzien van haakmaatje vier. Zagers, pieren en
messchelpen dienen als aas.
Het is afgaand als de eerste worp gemaakt wordt. De stroming
valt mee, 150 gram met ankers blijft liggen. De eerste aanbeten komen binnen
twee minuten. Robert bijt de spits af met een mooie wijting. Daarna kan ik er
twee binnen draaien, Joop, Matisse en Geert doen gezellig mee. Zo gaat het een
uurtje door, dan worden de beten wat minder. Ik probeer van alles,
wapperlijnen, afhouders, kleine en grote haken, ver nog verder, dichtbij, het
valt even niet mee. Wanneer we richting het lage water gaan begint het ineens
hard te stromen, ik moet 200 gram+ inzetten om te blijven liggen. Maar dat legt
me geen windeieren, een mooie tong en nog wat wijtingen maken de avond
compleet.
Nu begint het weer ons toch wel parten te spelen en denken we
aan opruimen, ik doe nog een laatste worp. Rijg mijn haaklijntjes compleet vol
met zagers en pieren en hoop stiekem op een gulletje. Dat gebeurd ook. Een
goede aanbeet en een behoorlijke weerstand maken me wat zenuwachtig. Het valt
immers niet mee een gul op het droge te krijgen aan de woeste Waterweg. Waar ik
voor vreesde gebeurd dan ook. Net onder de kant raakt mijn lood vast tussen de
stenen en verlies ik niet alleen de vis, maar ook mijn lood en onderlijn.
Daarom vissen we op gul altijd met een jojo-rig. Jammer maar helaas.
Wat een prachtige strandsessie moest worden eindigede langs
de machtige Waterweg, inclusief wind en regen, maar gezellig was het wel!
Martijn.
