Zondagochtend 5.55uur, de auto wordt ingeladen. Vandaag
staat er een ochtendje dropshotten op het programma. We zouden graag naar de
Moerdijkbrug varen, maar of de wind dat toe gaat laten zien we pas als we de
Amer op varen. Mochten de golven spelbreker zijn zullen we uitwijken naar de
Biesbosch. Daar liggen een paar mooie diepe putten die vaak een (snoek)baars
opleveren.
Eerst maar even de boot oppikken, maar tot onze grote verbazing
zat er een groot slot op de deur van de stalling. Het slot is niet te openen
met de sleutel die we hebben en binnenkomen gaat dus niet lukken! Wat een
domper en de dag is nog niet eens begonnen.
Matisse baalde als een stekker en
met vloeken, zuchten en wat gereedschap molde hij vakkundig het slot. Gelukkig
waren we binnen, maar daar bleken de deuren nog beter beveiligd te zijn, nu
konden we het vissen vanuit de boot dus echt vergeten. Later bleek er een
inbraakpoging te zijn geweest en heeft de eigenaar het geheel beter laten
beveiligen, alleen was hij dit vergeten door te geven aan Matisse…
Maar goed, wat doen we dan? Niet gaan vissen is geen optie, die de drang om naar het water te gaan zit er nu eenmaal in!
We spreken vaak over het zoeken
naar nieuwe stekken, maar wegens tijdgebrek gaan we daar vaak toch niet op uit.
Dan gaan we vandaag maar eens wat stekken zoeken en daar een hengeltje
uitgooien. Langs het Wilhelminakanaal lag onze eerste stek, een omloop met wat
meer stroming dan op het kanaal. Bij de tweede worp was het al raak, een mooie
baars van 38cm kon de shad niet weerstaan. Helaas zat er geen kaartje in de
fotocamera, we moeten het dus doen met een “telefoonfototje”. Ook deze vis werd
weer gepakt op mijn geel/rode shad, die blijkt dit jaar echt in de smaak te
vallen, de meeste vissen zijn hier op gevangen. Welk merk en waar ik deze
vandaan heb weet ik helaas niet meer, maar ik kan nog vooruit.
Na deze baars bleek de stek niets meer op te leveren.
Onderweg naar de volgende stek konden de handen even gewarmd worden. Na een
eindje rijden kwamen we in een, voor ons vrij onbekende, waterrijke stad, hier
hadden we nog nooit gevist en wilde het er absoluut eens gaan proberen. We gingen
zo op in het zoeken naar stekken dat we er niet meer gevist hebben, wel hebben
we een aantal potentiele stekken gevonden voor het vissen met de dropshot. Helaas
net als altijd: de beste uitziende stekken mag je weer eens niet komen…. Ook
wat stekken voor het vissen met dood aas op snoek lagen dicht in de buurt, hier
zullen we onze slag zeker nog eens slaan.
Na al dat rondrijden, ouwehoeren en telkens weer in en uit
de wagen werd het de hoogste tijd om nog een hengeltje uit te gooien. Een
watertje in de buurt met een leuk bestand aan kleine snoek die graag tussen de
afgestorven planten dicht tegen de kant liggen moest nog wat vis op gaan
leveren, maar helaas, geen vis te bespeuren deze keer.
Met een mooie baars geen erg wilde ochtend dus, maar de tijd
die we in het zoeken naar stekken hebben gestoken is zeker niet weggegooid…. Op
deze nieuwe stekken gaan we zeker nog plezier beleven.
Martijn.
